“Vind jij het leuk om de catering te doen bij een activiteit van de seniorenraad Westland”, vraagt de vrouw van een van de raadsleden. Ik vind alles leuk, dus waarom niet. Ik overleg het even met mijn echtgenote, we zijn die dag niet thuis en passen op een huis in de buurt. We zorgen daar ook voor de voorraad te verkopen eieren.
Stichting Seniorenraad Westland (SRW) heeft als doel het behartigen van de belangen van 55+’ers (senioren) in de gemeente Westland richting college van burgemeester en wethouders en de gemeenteraad, woningcorporaties, welzijnsinstellingen, woon-zorgcomplexen, verenigingen van eigenaars en andere organisaties.
Drie dagen voor de activiteit krijg ik de briefing. Ik mag met een van de organisatoren op de sloep meevaren. Het wordt dus een sloepentocht georganiseerd door Westland seniorenraad voor prijswinnaars die een winnend lot hebben gekregen bij de informatiemarkt rondom het thema ‘Goed Wonen maakt gelukkig’ in september 2022.
Om even over twaalven fiets ik richting De Lier. Voor het eerst mag ik over het nieuwe fietspad langs de Woudseweg rijden en hoef ik niet over te steken. Bij de jachthaven van de Lier zitten al een aantal winnaars in volle verwachting. Een ieder wordt afgestreept bij aanwezigheid. Wanneer de vijf schippers, Harry, Peet, Wim, Martin en Kees, hun sloep in gereed hebben gebracht krijgt Kees Kornaat, oud-voorzitter van de Watersport vereniging Westland en vaarexpert het woord. Hij vertelt over de verbeteringen en vernieuwingen aan het gebouw en terreinen rondom de watersport vereniging. Kees is tevens een van de schippers.
Om even over enen steken we van wal en varen we in colonne de Lee of Lierwatering op. Na enige tijd slaan we links af de Blakervaart op en varen richting Sjors Janszen, een bekende evenementenlocatie in het Westland. We varen langs de Zeven Gaten, een natuurgebied dat bestaat uit zeven sloten die in de volksmond gaten werden genoemd. Ertussen bevindt zich drassig land en houtwallen. Een stukje waterland dat vol zit met veel vogels. In de zomermaanden bloeien de witte lelies op het water, een prachtig gezicht. Dit unieke natuurgebied behoorde bij buitenplaats Hofzicht en is sinds de 17e eeuw nauwelijks veranderd. Je vindt hier o.a. de kievit, de kluut, de tureluur, de grutto, de smienten en krak-, kuif- en slobeenden. Aan het oog onttrokken heeft hier de snoek de ruimte om te paaien. We laten het rechts liggen en slaan bij Janszen rechtsaf onder de brug, genaamd ‘Brug bijna bij Sjors Janszen’ door op weg naar de Groeneveldse molen. De Groeneveldse molen, een watermolen in Schipluiden, is gebouwd in 1719 ter vervanging van een eerdere houten molen, die na blikseminslag was afgebrand. De molen is een van de weinige van vele watermolens die in de gemeente Midden-Delfland zijn overgebleven.
Wanneer we eenmaal zijn aanbeland komen de tassen met de kannen koffie en thee op de kant. Terwijl molenaar Rob van Zijl druk doende is om voor iedereen een zitplek te creëren drinken de gasten hun kopje koffie/thee met een stukje cake.
Na aankondiging is het woord aan Rob. Een stortvloed aan informatie over de molen, de polder, zijn werk, de staat van de molen, de wind, regen, slapen en niet slapen. Altijd alert zijn. Rob neemt de tijd om aan alle facetten een uitgebreide informatie te geven. “Je bent nooit vrij”, vertelt hij. “Het weer is onvoorspelbaar en opletten en alert zijn is een vereiste”, zegt Rob. Rob heeft het molenbloed door de aderen vloeien. Hij heeft kennis, veel kennis en dan kan het zomaar, ook bij hem, weleens fout gaan, geeft hij grif toe. De molen is momenteel in onderhoud diverse dwarslatten zijn verwijderd, slecht van staat, en dus mag hij de molen niet draaien. Als een van de organisatoren probeert om Rob stil te krijgen en hem een aardigheidje aanbiedt, geeft hij aan dat hij pas op de helft van zijn verhaal is en dus praat hij verder. Op een vraag van één van de deelnemers hoe het zit met de kennis van molens, vertelt Rob dat hij al jaren (jonge) molenaars opleidt. Momenteel loopt er een jonge molenaar stage bij hem. Op achtjarige leeftijd kwam hij bij Rob binnen. Nu op 18-jarige leeftijd heeft hij de fijne kneepjes van het molenaar zijn goed onder de knie.
Na de bezichtiging in de molen wordt het tijd om te vertrekken, maar Rob zou Rob niet zijn als hij niet tot het laatst het woord heeft.
Na een uurtje is het tijd om de afvaart op te pakken en terug te varen naar De Lier. Onderweg gaat de koelbox open. Allerhande lekkers, een wijntje, biertje of glaasje fris kan worden genuttigd. Onderweg komen we diverse herriemakende schuiten tegen met hossende en zingende jongeren. De geluidsapparatuur op max. De kranten bier staan hoog opgestapeld. Ze steken vrolijk hun hand op als we passeren.
Om even half vijf passeren we de jachthaven om door te varen richting het centrum van de Lier. Bij de locatie van het scoutinggebouw maken we een draai. In de voormalige winkel van Kees Toets staat aan de waterkant een raampje open. De vlag van Ben en Jerry hangt uit het raam. Hier staat ons een verrassing te wachten: een ijsje.
Langzaamaan varen we terug naar de jachthaven. De schippers helpen de passagiers met uitstappen. Eenieder krijgt een jaarverslag mee van de seniorenraad.
Een gezellige en mooie dag is ten einde. Iedereen gaat huiswaarts. Het weer, de organisatie en Rob hebben er een prachtige dag van gemaakt.
Verhalen & Blogs 