421. Borrelpraat, Kom’s Hoorn en Corona

Ben vanmorgen nog even naar de doe-het-zelver geweest. Mijn jongste zoon wilde komen wandelen. Omdat we steeds 1,5 meter uit elkaar moeten blijven lopen heb ik een bezemsteel gekocht. Het was nog even zoeken, maar ze bleken achter de kassa te verkrijgen, bang dat men ging hamsteren. Eenmaal op pad liep hij aan de ene en ik aan de andere kant van de stok.. Het liep heerlijk, weinig mensen op het fietspad, maar toen we in de verte een fietser aan zagen komen, raakte we even in vertwijfeling. Moeten we de stok loslaten, de fietser ziet ons toch lopen en kan een aanloop nemen, gaat hij er onder door, of zorgen we dat we de stok hoog boven ons hoofd houden. Wat zou u doen? Wij hebben hem losgelaten en de stok laten vallen. Dat was geen succes.

Nu we toch over hamsteren hebben. Toen ik vorige week zondag op visite ging bij mijn schoonmoeder, zij woont boven de Plusmarkt in Den Hoorn, stond er om kwart voor elf al een Range Rover voor de deur van de super, terwijl deze pas om 12:00uur open gaat. Op de achterbank alleen maar toiletrollen. Ik keek door het raampje en zag er een man met stropdas en jasje aan, zitten. Die komt niet uit Den Hoorn, gaat er door mijn gedachte, daar heeft men deze kleding alleen aan bij een bruiloft of begrafenis en niet bij het winkelen. Ik tik op het raampje waarna de man zijn raam laat zakken. “Kom je bevoorraden?”, vraag ik hem. Nee, blijkt hij zijn achterbak nog niet vol te hebben liggen. Nou, ja.

Trouwens nu wordt het toch echt tijd dat die Plusmarkt op dat braakliggend terrein mag gaan bouwen. Na afloop van mijn bezoek aan oma heb ik nog wat sinaasappels nodig. Wil ik afrekenen sta ik tot aan de diepvries in de rij voor de kassa. Dan word je als Plus toch veel te klein voor een dorp dat steeds maar uitbreid. Mooi of eigenlijk niet mooi is dan dat er vrouw door heen probeert te wringen, en al slalommend tussen de winkelwagentje door schuift, blijkt ze een boodschap vergeten te zijn terwijl ze voor de kassa staat. Dat kan alleen bij vrouwen gebeuren, ik krijg een briefje mee met de boodschappen dan vergeet ik nooit iets en breng ook niet meer mee dan nodig is.

Wat vindt u eigenlijk van café Delfland? Ik heb het altijd al een duistere zaak gevonden, maar nu ie is dicht getimmerd zie je er helemaal geen hand voor ogen meer.

Dan over het virus. Het COVID-19 virus, waar staat dat eigenlijk voor COVID-19, dat staat voor coronavirus disease 2019. Want wist u dat het virus al sinds september 2019 de wereld in de greep heeft. Een vervelend virus dat rond dwaalt en dat tot nu toe weinig is aan te pakken.

Natuurlijk zou mijn verhaal ook gaan over dat virus. Het was dokter Li Wenliang die op 30 december 2019 zijn collega’s waarschuwde voor een mogelijke uitbraak van deze ziekte. Het verspreidde zich razendsnel. Heel de wereld is er inmiddels mee besmet. Er zijn nog steeds geen vaccinaties voor.

Toch heeft dit virus niet alleen voor negativiteit gezorgd. Men kijk weer naar elkaar om, zij het van een afstand. De supermarkten springen een gat in de lucht, wat een omzet zij hebben. Straks krijgen zij de klappen, als heel Nederland is voorzien van allerhande spullen door hamstergedrag en er geen compensatieregelingen meer zijn. En de mensen hebben kennelijk overal schijt aan, gezien de hoeveelheid toiletrollen die men heeft opgehaald.

Ik was mijn handen tegenwoordig wel 40 keer per dag. Plots verscheen het stempeltje op mijn hand uit 1973 dat ik op mijn handrug kreeg toen ik bij de disco naar binnen ging. Ja hoe gek kan het gaan.

Wat denkt u van die anderhalve meter afstand. Hadden we thuis toch een behoorlijk probleem. Ons bed is niet breder dan 1,40 meter. We hebben er eerst het volgende op gevonden. We nemen drie dobbelstenen en als je driemaal zes hebt gegooid mag je in bed, anders er naast. Het duurt lekker lang, dat dobbelen en die zessen gooien, maar als je vroeg begint lukt het wel. Er is op de tv toch niet veel soeps meer. Maar mijn vrouw had plots een briljante ingeving. Nu lig ik aan het voeteneind terwijl mijn vrouw aan het hoofdeind ligt, Ja, het bed is wel 2 meter lang.

Maar nu serieus. Ik ben ploegbaas/beheerder van de website Fietsen voor mijn eten. Hadden we vorige week vrijdag nog 6.000 leden, vanaf vandaag hebben we er meer dan 9.000. Waar we 2,5 jaar hebben gespaard voor die 6.000 levert het in een week ineens ruim 3.000 nieuwe leden op. Men wil kennelijk allemaal bij die kweker en teler scoren. En ook dat merken we, want dat kleine stalletje dat op zaterdag langs de weg staat met aubergines heeft ons verzocht om zijn locatie van de site te halen. Hij kan het niet meer aan. Waar een tuinder net zijn bloemkool zou gaan veilen en de productie moest worden vernietigd werd in een week tijd zijn hele voorraad opgekocht. Nu wordt er niet gehamsterd in de supermarkt maar bij de kweker. Bloemen gaan niet per bos, maar per auto het terrein af. Het kost bijna niks en wie gaat er niet halen als het bijna wordt weggeven.

We krijgen nu nog meer vragen: Of het stalletje kan worden verwijderd omdat men op de oprit van de buurman parkeert. Er ontstaan zelfs vechtpartijen om producten. Kwekers, telers maar ook particulieren kunnen de druk niet meer aan. Een eiervrouwtje aan de Zwethkade 38 heeft haar kippen opdracht gegeven om elke dag vier eieren te leggen, omdat de vraag groter is dan het aanbod. Voldoen ze niet, draait ze hen de nek om en maakt ze er soep van. Weer een handeltje erbij.

Ook bij mij thuis is de vraag ook groter dan we kunnen leveren. Iedereen gaat kennelijk weer puzzelen. We hebben een grote verzameling puzzels, maar dat is een verzameling die we in de loop der tijd hebben aangelegd. “Heeft u nog puzzels”, vraagt men smekend aan mijn vrouw, en het gaat dan met name om Jan van Haasterenpuzzels. We hebben iemand kunnen opsnorren die op zolder zijn verzameling heeft onderzocht. Hij bood ons zijn dubbelen aan om te verkopen. 14 stuks. Binnen 10 minuten verkocht en betaald. Dan is het tikkie toch weer makkelijk. Een vrouw kocht er drie, is ze de puzzels in vijf dagen op komen halen, om de dag stond ze op de voorplaats voor een puzzel, Ze was toch aan ’t thuiswerken en had wel even tijd.

Uiteraard zijn we zelf ook op pad geweest. Bij de gebroeders van Dam, aan de Veenakkerweg verkochten ze op bestelling ranonkelplanten. Hele traytjes. 12 stuks. Er ontstond een file voor de drive-in. Betalen met een pinautomaat op een stok. Je hoefde de auto niet uit en het werd in de achterbak gezet. Goed georganiseerd, maar door de drukte opgeheven om het een dag later opnieuw te proberen.

Er ontstaan bijzondere initiatieven. Van schoolkinderen die boodschappen gaan doen. Een draaiorgel dat voor een verzorgingshuis staat, terwijl de mensen achter de ramen luisteren. Bloemen die spontaan worden afgeleverd bij de zieken- en verzorgingshuizen. Zo namen we als Zonnebloem Schipluiden ook het initiatief om al onze gasten een bloemetje te brengen. We gaan Zomen, zoals nu.

Ook persoonlijk heb ik er mee te maken. In de maanden april, mei, juni en juli heb ik een aantal huwelijksbevestigingen staan. Mensen die al een anderhalf jaar geleden hebben aangegeven dat ze ‘ja’ tegen elkaar willen zeggen, maar dat nu niet door kan gaan, of in afgeslankte vorm. En met een afgeslankte vorm is dat, het bruidspaar, twee getuigen en een ambtenaar. Ik vraag me af of dit mag, maar men gaat het proberen. Meerdere huwelijken heeft men verplaatst naar september en oktober, waar ik eigenlijk al vol zit. Hoe ga ik het doen?

En dan als laatste onze twee zoons. De oudste René, als cabaretier, de jongste André, als DJ. Voor de oudste vallen tot 1 juni 31 voorstellingen uit en zullen ergens moeten geplaatst. Het theaterseizoen 2020/2021 is inmiddels al ingevuld, het wordt dus de vraag of dit allemaal nog gespeeld kan worden. Maar ook zijn de zalen straks weer uitverkocht als er een vervangende datum is gepland? De mogelijkheid bestaat dat hij twee shows per avond gaat spelen. Een reguliere en een late night. Meer als vier/vijf shows per week is al lastig en bijzonder vermoeiend, laat staan twee op een avond.
Voor de jongste is het nog veel erger. Hij had een vijftal buitenlandse optredens staan. Deze gaan geen van allen door. De festivals waar hij zou draaien komen dit jaar niet meer terug. Maar ook de optredens in clubs zullen er niet meer komen. Het is ook een sector waar de klappen vallen, de verwachting is dat er ook daar om zullen vallen.

Dan nog even dit, vorige week heeft de een of andere grapjas uit Den Hoorn iets niets zo leuks geschreven en op internet geplaatst over de plaatselijke electronicazaak in Den Hoorn. Een grap maken is leuk, maar dat men dit bedrijf zo te kakken heeft gezet, vind ik ronduit schandalig. Hardwerkende mensen worden midden in het hart getroffen, dit mag niet gebeuren en daar moet men over nadenken als je dit doet. Na diverse reacties is het bericht van internet gehaald, ik wilde het toch even gezegd hebben.

We gaan er van uit dat het allemaal wel goed zal komen. Het zal echt wel eens ophouden. Misschien heeft het voordelen. Ik hoorde van de week iemand zeggen: “De kropsla die ik van de week kocht was zo mals, zo heb ik ‘m in de super nog nooit gekocht” een ander gaf aan dat de bloemen veel verser zijn dan bij de bloemenstalletjes op de markt of bij de klantenservice van de super. Dat zijn dan weer de mooie momenten. Dat we er nog niet zijn is zeker, naar buiten mag nog steeds en als u wilt wandelen, mag u mijn bezemsteel lenen. Ik zal hem dagelijks desinfecteren. Hou u haaks, let op u zelf , maar zeker op uw naasten. Succes de komende tijd.