424. Minibieb en geocache

Al een aantal jaar staat er een minibieb bij ons voor de deur. Doordat mijn lief bij een Kringloopwinkel actief is, heeft ze regelmatig papieren boeken. Dat komt daardoor dan weer heel goed uit. De voorraad in de Kringloopwinkel is vaak zo groot dat de plaatselijke voetbalvereniging er erg blij mee is als ze in de papiercontainer worden gedumpt. Om de minibieb dus regelmatig van een nieuwe voorraad te voorzien neemt ze boeken mee die klaar staan om te worden weggegooid. Soms zelfs zet men een hele doos of tas voor de deur, of zoals laatst: je stuurt je dochter de wijk in met veel kookboeken en dumpt die in het kastje.

Sinds het uitbreken van Corona is het drukker dan druk. De bibliotheken zijn gesloten en wel zijn er digitaal wat mogelijkheden, maar nog altijd zijn er mensen die fysiek een exemplaar in handen wil hebben. En wij hebben er genoeg. Ook vandaag was het druk bij de minibieb. Er wordt kennelijk, nu veel meer mensen thuis zijn, meer gelezen. Hele gezinnen graaien in de minibieb. Ze staan dan vaak met een telefoon voor het huisje en zoeken ook naast het huisje. Dat kan niet voor een boek zijn. Het huisje wordt bevoeld, van onderen, onder het dak en er langs heen. Dat zijn geen lezers maar zoekers. Soms zoekt men in de struiken er rondom heen. Wat is er aan de hand met onze minibieb. Naast boeken bevindt zich er ook een geocache in. Een enthousiaste geocacher heeft een ‘schat’ geplaatst in onze minibieb. Wel met onze toestemming overigens.

Wat is geocaching. Een hobby die vaak uit loopt op een verslaving. Geocaching is een wereldwijd zoeken naar schatten waar de digitale en de real world elkaar tegenkomen. Vakantiegangers nemen hun GPS mee om ook op het vakantieadres te zoeken. Geocachen is een schatzoektocht op basis van GPS coördinaten. Via deze coördinaten en je GPS (of smartphone) kan je aan de slag gaan met geocachen. Je weet niet wat de schat is of waar hij zich exact bevindt. Naar waar je op zoek gaat tijdens het geocachen is dus steeds een raadsel, en dat is juist het leuke van deze mooie buitensport. En het mooie weer werkt natuurlijk nu geweldig mee. Uiteraard krijg je wel wat hulp via zaken die in de geocache listing staan zoals de geocache grootte, de geocache attributen en sommige geocache-beheerders kiezen ervoor om een hint mee te geven die in Geocaching geheimschrift (ROT13) op de website staat.

Het is bij ons een komen en gaan. Boeken worden gevoeld en doorgebladerd om het logboek te vinden. Een prachtig gezicht.

Wanneer ik voor het raam zit te werken kijkt men regelmatig mijn kant uit. In de omschrijving staat zo’n hint dat tegenover de minibieb een bekende Schipluidense blogger woont. Dan wil men weten of ik dat ben en waarover ik dan schrijf. Men komt zelfs vragen of ik ook vlog. Maar soms ook tikt men op het raam omdat men de geocache niet kan vinden. Ik help hen niet, want dat is niet de sport. Ik zeg alleen dat men goed zit. Een enkele keer zie ik mensen onverrichter zaken omdraaien en vertrekken. Soms komt men later terug met een apparaatje in handen om de coördinaten opnieuw vast te stellen.

Zo af en toe start ik mijn geocache-app op mijn telefoon op. Ik kan hem namelijk ook volgen. Even lezen wat men zoal schrijft over de cache. ‘Makkelijk’, ‘voorspelbaar’, ‘leuk gevonden’. Zomaar wat kreten, maar ook in het logboekje dat is verstopt in een boekje kom ik teksten tegen: een stempeltje, een datum, een woonplaats of land. Want ook dat laatste is leuk als blijkt dat er een Canadees, een Franse gast en een Duitser in ons kastje heeft gezocht. Een enkele keer neemt men een boek uit de minibieb mee, dat mag want daar is de minibieb voor bedoeld. De geocache is voor ons bijzaak, maar wel een leuke.

Sinds afgelopen woensdag echter heeft men de cache ‘gejat’ of misschien geleend en vergeten om hem terug te zetten. Misschien zelfs een kwajongensstreek. Op het boekje staat een tekst dat het deel uit maakt van een spel en dat men het boekje moet laten staan. Je kunt niet om de tekst heen. Dat moet dus ook zijn aangekomen bij degene die het kennelijk leuk heeft gevonden om het boekje mee te nemen. Nou is ie vervangbaar, maar het logboekje wat er in zit is niet vervangbaar en ook verdwenen en dat is bijzonder jammer, zeg maar treurig.

Ik heb nog even contact opgenomen met degene die als laatste iets heeft gepost. Maar ook van die kant alleen de mededeling dat zij de geocache netjes heeft teruggezet. Ik geloof dat, want de ene geocacher ‘naait’ de andere niet.

De geocache is nu op off-line gezet. Er moet een nieuwe schat in het kastje komen. Ik heb de eigenaar al geïnformeerd. Het wachten is dus op een nieuw exemplaar. Even geen gluren tussen de gordijnen wat voor iemand er nu weer komt zoeken. Even geen extra bezoekers in de straat. Maar de eigenaar kennende is het snel weer opgelost.

5 gedachten over “424. Minibieb en geocache

  1. Aad, ik meen een misverstand in jouw stukje tegen te komen. Je schrijft dat je voor het raam zit “te werken”. Is werken wel het juiste werkwoord in dit verband. Is het geen vorm van nieuwsgierigheid die jou plaats laat nemen achter het raam met uitzicht op mogelijk voorbijkomend vrouwelijk schoon?

    Like

    1. Nee Henk, nu zit je er faliekant naast. Ten eerste mag niet kijken naar voorbijkomend vrouwelijk schoon. Ten tweede, als ik dat zou doen zou ik niet voor een raam gaan zitten waar de gordijnen volledig open zijn. En ten laatste, ook als je met pensioen bent zijn er nog altijd werkzaamheden te doen, waaronder deze blog schrijven.

      Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.