Het is glad, spiegelglad of door anderen spekglad genoemd. Zullen we naar Den Hoorn gaan is de vraag? Is het te doen om de kerstwandeling van Cultuurstek op te pakken. Het programma ziet er veelbelovend uit. We besluiten om er, als het nog niet donker is, vroegtijdig heen te gaan. We eten van tevoren nog even een patatje bij Wilma’s moeder en stappen dan naar buiten.
Bij de Kerstboom bij ‘het grote gat van Den Hoorn’ speelt Showkorps Jong Excelsior Delft kerstliederen. Voor een showorkest wel bijzonder. Echter ze gaven ook al acte de présence bij Lichtjesavond in Delft. Het zijn overwegend jonge meisjes en jongens die hun eerste muzikale ervaringen ten gehore brengen. Ik denk hierbij terug aan mijn eigen tijd toen ik in 1961 op 9-jarige leeftijd voor het eerst mocht meedoen bij muziekvereniging Kunst na Arbeid, een muziekgezelschap dat was gelinieerd aan het St. Jorisgasthuis. De rondgang over alle paviljoens met kerst was het begin van mijn muzikale carrière. Met een dochtertje op de arm zwaait de dirigent met haar overgebleven arm het Stille Nacht. Het toegestroomde publiek probeert warmte bij elkaar te vinden en staan strak tegen elkaar aan. Er is behoorlijk belangstelling, menigeen maakt een foto van het gezelschap dat in een sfeervol licht hun nummers ten gehore brengt.
We komen de levende Kerstboom tegen en een wandelende Sneeuwpop. Vreemd als laatstgenoemde me bij naam noemt en je niet weet wie er in de pop zit verstopt. We stappen op en wandelen verder richting de nieuwe Plusmarkt. Er is glühwein te koop. We lopen er voorbij. Bij slagerij Van Geest heeft men een sneeuwmachine geïnstalleerd. Het zeepsop dwarrelt over de staanblijvers heen. Er worden foto’s gemaakt, zoals bij vele activiteiten.
Op de Hoornsekade spelen de Máxima’s hun kerstrepertoire af. Auto’s proberen al toeterend langs het publiek te rijden dat zowel op de stoep als op de weg staat. Als we verder lopen komt ons een klein jongetje tegemoet. “Wilt u warme chocomel of warme glühwein”, vraagt hij. We besluiten om een bekertje glühwein af te nemen. “Wat zijn de kosten”, vraagt mijn vrouw. “Niets”, zegt het kereltje en zo gebeurt dat op meer plekken. We vervolgen al glibberend onze weg naar de Hoornbloem. Wanneer we daar aankomen komt er net een groep kleine meisjes naar buiten. Kersttruien aan en oorwarmers op. Ze zien de wandelende Sneeuwpop en knuffelen even met haar. Voor de Kerstboom, die naast de pop loopt, is weinig belangstelling. Binnen zingt het Popkoor All Voices kerstliederen. Hier is het een moment van opwarmen, mede door de goed gezongen meerstemmige liederen. Bij de ingang kan je cadeautjes in laten pakken voor het goede doel: Het Vergeten Kind. Een actie die ook door Serious Request 2022 is opgepakt en momenteel in Amersfoort is opgezet.
Op het Koningin Julianaplein komen we de kleine meisjes weer tegen. Zij zijn van La Dans Studio. Wanneer de meegebrachte box geluid geeft dansen zij zich warm. Even verderop staat een onverlichte kerstboom aangesloten op een fiets. Door de trappers rond te draaien gaat de verlichting aan, zo ook de lichtjes die in de boom zijn aangebracht. Aan de overkant van deze activiteit wederom warme glühwein, nu bij Slijterij Berkhout. We lopen er aan voorbij.
Bij de Wilhelminalaan zou Etwin de Kerstpoëet moeten zijn, we hebben hem niet gezien. Maar er is wederom een stalletje met gratis glühwein. De supers en slijterijen hebben goed zaken gedaan. Hier blazen ook de Sneeuwpop en Kerstboom even uit. De kop van de Sneeuwpop gaat af, dan weet ik wie er in deze creatie zit. Ze vertelt dat ze de hele middag zout/zand hebben gestrooid om de stoepen enigszins van ijs te ontdoen. Ze heeft die middag/avond nog niet gegeten, zegt ze en neemt nog een glaasje glühwein. Cultuurstek doet er echt alles aan om er een geslaagd festijn van te maken, maar ik ben niet anders gewend. We nemen wederom ook wat glühwein. Het warmt, of het de stabiliteit bevordert, is iets anders.
We schieten het Koninginnepad op. Hier is het nog meer oppassen om niet onderuit te gaan. Sommige bewoners hebben zand gestrooid, anderen deden het niet. Het is dus opletten, soms glad, soms niet. Nabij Koninginnepad 23 treffen we een partytent aan, waar wederom glühwein of warme chocomel wordt aangeboden. Hier gaat men ook rond met heerlijke hapjes. We treffen zangeres Regine Alewijnse aan. Ze heeft echter even pauze. Na even te zijn blijven staan, wandelen we verder. Op de hoek van het Koninginnepad/Oranjelaan zitten twee dames die je uitdagen om een potje Mikado te doen. Mijn koude handen gaan nog dieper in de zak. Ik wijst het aanbod af.
Even verderop daagt een kerstman je uit om met hem te karaoken. Ik waag me er niet aan. We volgen de pijlen op het wegdek en komen aan in een tuin waar we een schuurschildering aantreffen. Mooi verlicht en wat speciaal dat je je tuin beschikbaar stelt om daar zomaar door heen te mogen lopen.
Het glibberen en glijden gaan we van lieverlee in de benen voelen. Hier en daar lopen we over het gras dat geeft nog wat stabiliteit. Onderweg komen we twee gepensioneerde kerstengelen tegen. Ze zijn kennelijk al een tijdje uit de bewoonde wereld weg, zijn even terug gekomen en lopen achter een rollator. Aan het Fluitekruid komen we aan bij een spontane oliebollenbakkerij. Een kraam waar je gratis mag proeven en één die het voor het goede doel doet nl. ALS. Na een gezellig praatje wandelen we verder en belanden in de Kickerthoek. Hier zingt een koor o.l.v. Sonja Nowee kerstliederen. We blijven er even luisteren. Het blokfluitensemble hebben we gemist. Maar je kunt niet alles bijwonen en zien.
Aan de overzijde, aan de Dijkshoornseweg, bij Installatiebedrijf Joop Keijzer klinkt muziek. Je kunt er uitleg krijgen over de woning die er gebouwd wordt. Een drie generatiewoning. Hier speelt een band onder het afdak. En ook daar worden we getrakteerd op glühwein. We blijven er kort om daarna verder te lopen. Schuin aan de overzijde van Keijzer is een schuur verlicht en versiert. Je kunt er kerstkaarten schrijven. Bij de buurman is ook een act, we slaan het over en haal een warm kopje koffie bij een familielid.
Inmiddels is de eindtijd van het evenement gepasseerd. Over de weg wandelen we terug naar onze fietsen. De stoep is onbegaanbaar. Een meisje dat heeft staan inpakken in de Hoornbloem, komt met de fiets aan haar hand, naast ons lopen en vertelt dat ze slechts vier euro heeft verdiend voor het goede doel. Ze wil nog even met haar hoofd door een gat in de kerstboom die bij Oog voor Ogen staat. Ik maak er voor haar een foto van. Dit is het einde van de kerstwandeling van Cultuurstek.
Onze fietsen brengen ons vervolgens naar huis. Geen gladdigheid en in één keer terug. We hebben weer genoten van deze activiteit van Cultuurstek. Het zag er weer erg leuk uit en de belangstelling was groot. Top gedaan, medewerkers van Cultuurstek.
Verhalen & Blogs 