Voor de 64e keer vierde ik gisteren en vandaag het kerstfeest. De geboortedag van Jezus. Voor velen zegt het niet meer dan een tweetal (vr)eetdagen. Voor mij heeft het ook nog wat meer betekenis.
In mijn jeugd was het anders al stond mijn moeder al wel de hele middag op die eerste kerstdag in de keuken. Het was thuis geen vetpot dus moest er op de kleintjes gelet worden. Mijn vader slachtte één van onze kippen die hij het hele jaar had vet gemest. Wij mochten helpen bij het slachten, tenminste wij mochten de kip vast houden als mijn vader met een bijl zijn kop er af sloeg. Van schrik liet je de kip lopen en als een kip zonder kip struinde zo’n onthoofd wezen over de werf. Het was zelfs lastig om haar weer te pakken te krijgen. De kip moest oer-schoon, dus zelfs het velletje ging er af.
Dezelfde dag kookte mijn moeder de kippensoep. Er was geen emotie om een voor ons bekend beest. Er werd heerlijk van gegeten.
Voor het hoofdgerecht stond standaard de rollade op de menukaart. Het wekelijks sukadelapje maakte plaats voor een mals stukje vlees in de vorm van die rollade. Verder werd het hoofdgerecht aangevuld met gewoon aardappeltjes, boontjes en als delicatesse, gekookte peertjes. Als afsluiting kwam de gekookte pudding, in een geel bewerkte schaal gegoten, op tafel. Het flesje Tova-aardbeiensaus maakte het af.
We genoten met volle teugen van wat moeder had gemaakt.
Later toen we wat ouder waren en wij bijdroegen in het kostgeld kwamen er wat luxere dingen op tafel als een bakje ragout.
Tegenwoordig kan dit allemaal niet meer. Het moet luxer en fraaier, groter ook. Gourmetschalen vliegen over de toonbanken heen. Hier en daar wordt zelfs een traiteur ingehuurd of je laat de feestelijke maaltijd thuiskomen door de firma met de naam thuisbezorgd.nl. Ook cateraars doen goede zaken in deze tijd.
Kerstmis het moet een feest zijn van familie, vrede en gezelligheid. Een feest ook rondom de geboorte van het Christuskind. Huiselijkheid ook, behalve voor de medewerker van een van de 700 supermarkten die op eerste kerstdag hun deuren opent. Voor hen geldt: geen gezelligheid, geen huiselijkheid. Het economische staat boven het familiegebeuren. Het duurt niet lang meer of alle winkels zijn straks open op ook deze familiedag.
Cultuuromslag, elke dag is straks hetzelfde. Tradities en herinneringen blijven hangen, alleen nog bij hen die het ooit eerder hebben meegemaakt. Jammer maar ik zal er aan moeten wennen, al zal dat niet meevallen.
De kerststal zal bij mij elk jaar weer achter het luik vandaan komen, beeldjes zullen het verhaal van de oorsprong vertellen. Voor mij blijft kerst iets moois, iets dat we moeten koesteren. Niet weggeven, niet zonder aandacht wegzetten. Vieren en genieten van en met familie. Een vrolijk versierde kerstboom, de traditionele spelletjes na het diner. De kerstspecials op tv, liedjes die speciaal voor de kerst zijn geschreven en gemaakt. Geniet er nog maar een jaar van want voor je het weet, bestaat het niet meer.
Ik wens u een vredig en mooi kerstfeest toe.
Verhalen & Blogs 