CAO’s zijn er om arbeidsvoorwaarden vast te leggen. Wederzijdse ondertekening bekrachtigt het document waar in regeltjes en artikelen zijn opgenomen wat de rechten en de plichten zijn van de werknemer, hoe men zich behoort te gedragen, wat zijn/haar salaris zal zijn en hoe zijn/haar vakantiedagen worden berekend. Maar ook of je wordt opgenomen bij een pensioenfonds, het loon voor later, en meer van dit soort vastgelegde regels die het welzijn van een medewerker in een kader hebben gevangen. Uiteraard geldt voor de werkgever dat ook zij hieraan gebonden zijn.
Toch gaat het niet altijd goed met CAO’s. Soms staan er artikelen in die voor meerderlei uitleg vatbaar zijn, soms ook mag een werkgever zelf bepalen wat hij uit zo’n CAO kan/mag halen en voorleggen bij zijn werknemer. Dat noemt men kortweg advies-CAO. Vastgestelde artikelen gegoten in een boekwerk aan regels die niet is ondertekend door één van beider partijen en dat zijn dan meestal de bonden die zich wederkerig houden van zo’n CAO.
Er zijn ook bedrijfstakken die helemaal geen CAO hebben. Er zijn wat mondelinge afspraken, al dan niet op papier vastgelegd.
Zo kwam ik op de site van het CNV een opmerking tegen over de CAO van tandartsassistenten. Zij schrijven op hun site: CNV Tandartsassistenten zet zich in voor professionalisering en positieverbetering van de tandartsassistenten. Op dit moment is dat niet gemakkelijk!
Vakbond FNV maakt het nog bonter en stelt alleen de adviserende CAO van 2012 ter beschikking, daarna zijn zij er mee opgehouden. Men voegt er geen tekst aan toe wat daarvan de reden is.
In het eerste artikel van laatstgenoemde CAO neemt de overkoepelende organisatie van werkgevers, het KNMT, de tekst op dat deze arbeidsvoorwaardenregeling is vastgesteld door het hoofdbestuur van NMT op 28 november 2011 en dat deze geldt als niet bindend advies voor de arbeidsovereenkomsten met werknemers in tandheelkundige praktijken.
Dan maar eens neuzen op de site van Koninklijke Nederlandse Maatschappij tot bevordering der Tandheelkunde. Daar kom je echter helemaal niet verder want zonder registratie geen kans op toelating op hun site. Om mijn onderzoek wat verder door te zetten probeer ik het telefonisch. Daar kom ik echter niet verder dan de telefoniste die mij om een registratienummer vraagt. Ik probeer in gedachte er één te verzinnen, maar eigenlijk wetende dat ik daar niet mee wegkom.
Terug naar de tekst op de vakbondssite CNV. Hier vind ik een tekst die er niet om liegt. ‘Wat blijkt? Er is namelijk helemaal geen CAO voor de tandartsassistenten. Werkgevers werken met de ‘Arbeidsvoorwaarden adviesregelingen van de Nederlandse Maatschappij tot bevordering der Tandheelkunde (NMT) en de Associatie Nederlandse Tandartsen (ANT). Deze regelingen zijn niet verplicht, maar van de leden van beide organisaties wordt wel verwacht dat zij deze regelingen toepassen.’
CNV Zorg & Welzijn streeft ernaar in de toekomst weer een CAO af te sluiten met de werkgeversorganisaties. ‘Tot op heden is er van de kant van NMT en het ANT helaas geen belangstelling’, schrijft men. Sinds eind 2004 werken de aangesloten Nederlandse tandartsen al met adviserende arbeidsvoorwaarden.
Eigenlijk te gek toch, dat men kennelijk of niet in gesprek is of gaat, geen poging doet tot of halsstarrig vasthoudt om er niet uit te komen. En zo is de tandartsassistente vogelvrij en afhankelijk van wat hun werkgever voor hen bedenkt, in welke zin dan ook. Kom op zeg, iedereen wil toch duidelijkheid.
De toevoeging ‘Koninklijk’ vind ik aan deze overkoepeling niet op zijn plaats. Ook al besta je 100 jaar. Wie neemt nu eens de eerste stap om het gesprek vlot te trekken na 13 jaar naar elkaar kijken?
Het liedje van Peter de Koning, zou vele malen leuker klinken met de lente in het vooruitzicht. Ja, dan wordt het echt altijd lente in de ogen van de tandartsassistente. Ben reuze benieuwd.
Verhalen & Blogs 